-
1 przynagl|ić
pf — przynagl|ać impf vt to rush, to hurry (up), to hustle- przynaglać kogoś do pośpiechu to ask sb to hurry up- przynaglać kogoś do wyjścia to hurry sb out- przynaglać kogoś do małżeństwa to rush sb into marriage- przynaglać kogoś do zrobienia czegoś to hustle a. rush sb into doing sth- „pośpiesz się”, przynaglał ‘hurry up a. be quick,’ he urged him/herThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przynagl|ić
См. также в других словарях:
przynaglać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przynaglaćam, przynaglaća, przynaglaćają, przynaglaćany {{/stl 8}}– przynaglić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przynaglaćlę, przynaglaćli, przynaglaćlij, przynaglaćlany {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pognać — dk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany a. pogonić dk VIa, pognaćnię, pognaćnisz, pognaćgoń, pognaćnił, pognaćniony poganiać ndk I, pognaćam, pognaćasz, pognaćają, pognaćaj, pognaćał, pognaćany 1. «ponaglić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
przynaglić — dk VIa, przynaglićlę, przynaglićlisz, przynaglićlij, przynaglićlił, przynaglićlony przynaglać ndk I, przynaglićam, przynaglićasz, przynaglićają, przynaglićaj, przynaglićał, przynaglićany «pobudzić, skłonić, zmusić kogoś do pośpiechu, do… … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
poganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poganiaćam, poganiaća, poganiaćają, poganiaćany {{/stl 8}}– pognać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa{{/stl 8}}, pogonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poganiaćnię, poganiaćni, poganiaćgoń, poganiaćniony {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień